Çaresiz kaldığım zamanlarda gider bir taş ustası bulur, seyrederim. Adam belki yüz kere vurur taşa. Ama değil kırmak, küçücük bir çatlak bile oluşturamaz. Sonra birden, yüz birinci vuruşta taş ikiye ayrılıverir. İşte o zaman anlarım ki, taşı ikiye bölen o son vuruş değil, ondan öncekilerdir.
Teşekkür ediyorum Can Karal abim
Başarılarınızın devamını dilerim
Teşekkür ederim Fulya ablam
Harika👍